Nowenna do Matki Bożej Rozwiązującej Węzły - historia modlitwy
Małżonkowie w separacji z Bawarii
W 1615 roku młode małżeństwo z Bawarii - Wolfgang Langenmantel i Sophia Rentz przeżywało poważny kryzys. Byli już w separacji i chcieli ostatecznie się rozstać.
Jednak Wolfgang postanowił jeszcze powalczyć o małżeństwo i udał się do pewnego austriackiego jezuity, ojca Jakoba Rema, który przebywał w Ingolstadt, aby poprosić go o poradę i modlitwę.
Udał się do niego z białą ślubną wstążką. W ówczesnej Bawarii był zwyczaj, że podczas ceremonii ślubnej druhny łączyły ręce młodej pary, związując je wstążkę na wysokości ramion. Supełek na wstążce stanowił alegorię nierozerwalności związku. Wstążka ślubna Sophii i Wolfganga była cała poplątana. Przygotowując ten wpis znalazłam dwa wyjaśnienia takiego stanu rzeczy. Pierwszy to ten, że Sophia po każdej kłótni małżeńskiej zawiązywała na wstążce supeł i wkrótce wstążka była cała w supełkach. A drugie wyjaśnienie jest takie, że ta wstążka leżała w domu rzucona gdzieś w kąt i sama się poplątała.
Ojciec Rem z tą poplątaną wstążką w dłoni modlił się za małżonków przed obrazem Matki Bożej Śnieżnej o rozwiązanie węzłów symbolizujących kłótnie, żale i pretensje. Modlił się słowami: "W moim błaganiu, oddaję Ci więzy małżeńskie, byś je wygładziła rozsupłując wszystkie więzy". I za każdym wypowiedzeniem słów tej modlitwy rozplątywał jeden węzeł, aż do momentu w którym wstążka była gładka.
Wolfgang powrócił do domu i ku jemu radosnemu zdumieniu czekała na niego żona. W ich małżeństwie wszystko się zmieniło na lepsze i żyli długo i szczęśliwie. Doczekali się dzieci i wnuków. Jeden z ich synów został burmistrzem Augsburga. I jego syn Hieronim Ambroży Langenmantel został księdzem. Najpierw był kapłanem diecezjalnym, a następnie kanonikiem w kościele św. Piotra z Perlach w Augsburgu.
Obraz Matki Bożej Rozwiązującej Węzły
Ksiądz Hieronim wpadł na pomysł, żeby ufundować obraz Matki Bożej do tego kościoła, aby w ten sposób podziękować za to, że małżeństwo jego dziadków przetrwało.
Obraz w 1700 roku namalował Johann Schmidtner. Został namalowany na desce z drzewa lipowego i jest szeroki na 110 cm i wysoki na 182 cm. Został umieszczony w bocznym ołtarzu kościoła św. Piotra z Perlach w Augsburgu. Malarz w swojej wizji przedstawił historię rodziny Langenmantel z prawdami wiary katolickiej. Przedstawił Maryję, która jest brzemienna, stoi na półksiężycu (najpowszechniejszy sposób przedstawiania Matki Bożej Niepokalanie Poczętej). Madonna nogą zgniata głowę węża, który od zawsze symbolizował szatana, jednocześnie rozwiązując węzły wstążki ślubnej. To wyraźne nawiązanie do Ewy, którą szatan skusił w raju i skutecznie nakłonił do nieposłuszeństwa Bogu. Maryja swoim posłuszeństwem naprawia grzech Ewy. Artysta tworząc wizerunek Maryi przywołał naukę św. Ireneusza z Lyonu. Ten biskup już w II wieku w swoim dziele "Przeciw herezjom" (księga III, rozdział 22) napisał: "Węzeł nieposłuszeństwa zawiązany przez Ewę, Maryja rozwiązała swym posłuszeństwem. Co dziewica - Ewa związała niewiernością, Maryja uwolniła swą wiarą".
Symboli w tym obrazie jest jednak więcej. Matka Boża jest ubrana w czerwoną suknię, która ma oznaczać zarówno człowieczeństwo jak i służebność, a na nią ma nałożony niebieski płaszcz symbolizujący boską moc, a jednocześnie jest to odniesienie do płaszczy królewskich, jakie były noszone w Niemczech. Otacza ją światłość oraz zastęp Aniołów. Najbliżej są Archaniołowie Gabriel i Michał. Pierwszy z nich - po prawej - podaje Maryi wstążkę z węzłami-problemami ludzkimi, Michał 0 - odbiera wstążkę wygładzoną. Nad głową Niepokalanej widoczna jest gołębica, która symbolizuje, że Maryja jest oblubienicą Ducha Świętego. Scena u dołu obrazu przedstawia mężczyznę prowadzonego przez Anioła. To nawiązanie do Starego Testamentu i historii Tobiasza, którego Archanioł Rafał przywiódł do Sary. Sara była już wcześniej siedmiokrotnie zamężna i zawsze jej mężowie umierali w noc poślubną, zabici przez demona Asmodeusza, wysłanego przez szatana. Sara modliła się gorliwie, by Bóg uwolnił ją od demona. Bóg wysłuchał jej próśb, a nad Tobiaszem czuwał Rafał. Artysta kojarzy podróż Tobiasza z historią rodziny Langenmantel. Tak jak Rafał przywiódł Tobiasza do Sary, tak Wolfgang szedł do Ingolstadt i kierowany przez ojca Jakoba Rema ponownie odzyskał Sophię. Stąd celem podróży postaci ukazanych na obrazie jest widoczny na górze bawarski klasztor. Wraz z podróżującym mężczyzną i aniołem idzie pies, który symbolizuje wierność.
Nowenna do Matki Bożej Rozwiązującej Węzły
Obraz był czczony przez wieki głównie w Bawarii. Może nadal byłby znany głównie lokalnie gdyby nie to, że w 1986 roku w Augsburgu przebywał ojciec Jorge Bergoglio, znany nam obecnie lepiej jako papież Franciszek. Obraz tak go zachwycił, że zaczął rozpowszechniać w Ameryce Południowej wizerunek Matki Bożej Rozwiązującej Węzły. Kopia tego obrazu znajduje się m.in. w kościele San Jose del Talar w Buenos Aires. Powstała w 1998 roku, kiedy Bergoglio był kardynałem. Polecił też diecezjalnemu księdzu ułożenie nowenny do Matki Bożej Rozwiązującej Węzły.
Jutro szerzej napiszę na czym polega ta nowenna i jak należy ją odmawiać.
Komentarze
Prześlij komentarz